Thursday, August 19, 2010

ေလးစားအတုယူဖြယ္ ဗမာ့ႏိုင္ငံေရးရုပ္ရွင္ဖခင္ၾကီး


ေလးစားအတုယူဖြယ္ ဗမာ့ႏိုင္ငံေရးရုပ္ရွင္ဖခင္ၾကီး

ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ အမ်ိဳးသားေရး၊ ဘာသာေရး ႏွင့္ မတရားမႈေတြအတြက္ မိမိတို႔ရဲ႕ စည္းစိမ္ဥစၥာ၊ ရာထူး၊ အခြင့္အေရးမ်ားကို စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံကာ ထမင္းရွင္ျပည္သူအတြက္ ရဲရဲရပ္တည္ေပးခဲ့ေသာ အႏုပညာရွင္ မ်ားစြာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ အႏုပညာရွင္ေတြဆို သူတို႔ရဲ႕ အႏုပညာနဲ႔ မတရားတဲ့အာဏာပိုင္ေတြကို ဆန္႔က်င္အာခံျပခဲ့လို႔ စီးပြားပ်က္ခဲ့တဲ့သူေတြ၊ ေထာင္က်ခံခဲ့ရတဲ့သူေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ရွိေနဆဲပါ။

ျပည္သူဘက္က ရဲရဲရပ္တည္ေပးခဲ့ေသာ သူရဲေကာင္း အႏုပညာရွင္ထဲမွ ပဲေရာ့ ႐ုပ္ရွင္လုပ္ငန္း (Parrot Film Production) ကို တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ ပဲေရာ့ ဦးဆန္နီ ရဲ႕ ေလးစားအားက်ဖြယ္လုပ္ရပ္ နဲ႔ အႏုပညာ ဖန္တီးမႈေတြကို တင္ျပလိုပါတယ္။ သူဟာ ၁၉၃၁ ကေန ၁၉၅၇ ခုႏွစ္ထိ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေပါင္း ၉၂ ကား ေလာက္ကို ထုတ္လုပ္ခဲ့တဲ့ သူေဌးတစ္ဦးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ပဲေရာ့ ဦးဆန္နီဟာ ႏိုင္ငံေရးအတြက္ အႏုပညာလုပ္ငန္းေတြမလုပ္ခင္က အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး ေမဂ်ာ ပဲေရာ့ (Major Parrot) ဆိုသူ ပိုင္ဆိုင္သည့္ တကၠဆီ ကုမၸဏီ (Taxi Company) ကို စီမံခဲ့သူတစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ မစၥတာပဲေရာ့အၿငိမ္းစားယူၿပီး သူ႔လုပ္ငန္းကို ဦးဆန္နီ ကို ေရာင္းခ်ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၃၀ ေႏွာင္းပိုင္းမွာ ကမၻာ့စီး ပြားေရး က်ဆင္းမႈေၾကာင့္ ဦးဆန္နီလည္း အဲ့ဒီအခ်ိန္က ေရပန္းစားေနတဲ့ ႐ုပ္ရွင္လုပ္ငန္းဘက္ကို ေျပာင္းခဲ့ ပါေတာ့တယ္။

ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္လုပ္ငန္းရဲ႕ အေစာပိုင္းကာလေတြက ေရပန္းအစားဆံုး ဇာတ္ကားေတြဟာ “ ပညာေပး ” ဇာတ္ကားေတြဘဲျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာအေနနဲ႔ တင္ျပရလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ပထမဆံုး အသံတိတ္႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ ကားျဖစ္တဲ့ “ ေမတၱာ နဲ႔ သူရာ ” ဇာတ္ကားဟာ အရက္ေၾကာင့္ ဘ၀ပ်က္သြားတဲ့ လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္း ႐ိုက္ျပထားတာပါ။

ပဲေရာ့႐ုပ္ရွင္ကုမၸဏီကလည္း အလားတူသေဘာမ်ိဳး “ ၃၆ ေကာင္ ” ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားကို စတင္႐ိုက္ကူးခဲ့ပါတယ္။ ဒီဇာတ္ကားဟာ ေလာင္းကစားေၾကာင့္ လူမႈဘ၀ပ်က္ဆီးရပံုကို တင္ျပထားတာပါ။ အစကတည္းက ဦးဆန္နီရဲ႕ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားမ်ားဟာ ကိုယ္က်င့္တရား နဲ႔ လူမႈဘ၀အေထြေထြကို မီးေမာင္းထိုးျပခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ပထမဆံုး႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားျဖစ္တဲ့ “ ၃၆ ေကာင္ ”ဇာတ္ကားမွာဘဲ အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ ဆင္ဆာထိတာခံခဲ့ရပါ တယ္။ အဲ့ဒီဇာတ္ကားမွာ သူဟာ ရဲေတြလာဘ္စားမႈကို တင္ျပထားလို႔လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ဒီ “ ၃၆ ေကာင္ ” ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားကို ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီအစိုးရ၏ သိကၡာကို ထိခိုက္ေစမႈနဲ႔ပိတ္ပင္ခဲ့ျခင္းခံခဲ့ရပါေတာ့တယ္။

မ်ားေသာအားျဖင့္ ဦးဆန္နီ ရဲ႕ အာဏာပိုင္ေတြကို ပမာမခန္႔ျပဳလိုတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ သူ႕ စီးပြားေရးကို မ်ားစြာ ထိခိုက္ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္လုပ္ငန္းဟာ အမ်ိဳးသားေရးလွဳပ္ရွားမႈ ျပင္းထန္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေပၚေပါက္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဦးဆန္နီဟာ သူ႔ ပရိသတ္ေတြရဲ႕ ေတာင့္တခ်က္နဲ႔ လိုအက္ခ်က္ ကိုလည္း အေလးထားခဲ့ပါတယ္။ သူ႔လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြနဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္စီးပြားေရးသမားေတြကေတာ့ သူ႔ဟာသူ႕ ူအက်ိဳးအ ျမတ္ထက္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓါတ္ကို အေလးထားတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုေတာ့ မျငင္းႏိုင္ခဲ့ၾကပါဘူး။

ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ဒါ႐ိုက္တာႀကီးလည္းျဖစ္၊ ေ၀ဖန္ေရးဆရာႀကီးလဲျဖစ္တဲ့ ဒဂုန္ဦးဘတင္က သူ႔ရဲ႕ “ က်ေနာ္ နဲ႔ ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ေလာက ” စာအုပ္မွာ ဦးဆန္နီနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ေ၀ဖန္ခ်က္ ေပးထားခဲ့ပါတယ္။

ဆရာႀကီး ဒဂုန္ဦးဘတင္က ဦးဆန္နီဟာ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေတြကို လူထုဆက္သြယ္ေရး လက္နက္အျဖစ္ ပထမဆံုးနဲ႔အေစာဆံုး ျမင္မိသူလို႔ ေကာက္ခ်က္ေပးခဲ့ပါတယ္။

“ ၁၉၃၀ ခုႏွစ္ေႏွာင္းပိုင္းေလာက္က ျမန္မာျပည္သူ ၁ သန္းေလာက္ဟာ သတင္းစာ ေန႔စဥ္ ဖတ္သူမ်ားျဖစ္သည္။ ၃ သန္းေလာက္ဟာ ႐ုပ္ရွင္သြားၾကည့္သူမ်ား ျဖစ္သည္ဟု ဦးဆန္နီက ခန္႔မွန္းမိခဲ့သည္။ ဒါေၾကာင့္ဘဲ သတင္းစာထက္ ႐ုပ္ရွင္လုပ္ငန္းက အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ရာတြင္ ပိုၿပီး ထိေရာက္ႏိုင္သည္ဟု ယံုၾကည္ၿပီး “ ပဲေရာ့ ” ႐ုပ္ရွင္လုပ္ငန္းကို တည္ေထာင္ခဲ့သည္ … ” ဟု ေ၀ဖန္ခ်က္ေပးခဲ့သည္။

သူ႔ရဲ႕ပထမဆံုး႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကား မသိမသာေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ သူဟာပိုၿပီး ထိေရာက္ေသာ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားနာမည္မ်ားျဖင့္ ထုတ္လုပ္ခဲ့သည္။ “ ေဒါင္းအလံ ” ဆိုေသာ ဇာတ္ကားသည္ လက္နက္ ကိုင္လမ္းစဥ္ကို အားေပးေသာ ဇာတ္ကားျဖစ္သည္။ “အလံေတာင္ ” ဇာတ္ကားသည္ ၁၉၃၀ ခုႏွစ္ေလာက္ က ဆရာစံဦးေဆာင္ေသာ ေတာင္သူလယ္သမားေတာ္လွန္ေရးတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ေသာ၊ က်ဆံုးခဲ့ေသာ အာဇာနည္မ်ားကို ဂုဏ္ျပဳထားေသာ ဇာတ္ကားျဖစ္သည္။

ေနာက္ပိုင္းသူ၏ဇာတ္ကားမ်ားႏွင့္ပတ္သတ္၍ ေ၀ဖန္မႈမ်ား ႀကီးလာေသာအခါ ဦးဆန္နီက မတရားမႈကို ဆန္႔က်င္ၿပီး တိုက္ပြဲ၀င္သူမ်ားကို သူဂုဏ္ယူေၾကာင္း ႏွင့္ သူ႔ဆႏၵကို ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

သူက “ မ်ားျပားလွတဲ့ လူေကာင္းေတြဟာ ေတာ္လွန္ေရးမွာ သူတို႔အသက္ေတြ ေပးဆပ္ခဲ့ၾကတယ္။ ရက္ စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ အစိုးရရဲ႕ ႀကိဳးေပးမႈကိုခံခဲ့ရတယ္။ က်ေနာ္က ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ခဘဲ ဆံုး႐ွံဳးတာပါ။ သူတို႔ကို အမွတ္ရေစခ်င္လို႔ ႐ိုက္ကူးေနတာပါ။ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ကူးအိပ္မက္ျဖစ္တဲ့ လြတ္လပ္ေရးရေစခ်င္လို႔ပါ ” ဟု ေျပာခဲ့သည္။

တစ္ခါတစ္ေလ သူ႔အရင္းႏွီးဆံုး မိတ္ေဆြမ်ားသည္ ဦးဆန္နီ၏ အေတြးရဲ၊ လုပ္ရဲေသာ စိတ္ေၾကာင့္ အံ့ၾသခဲ့ ၾကရသည္။ ပဲေရာ့ ႐ုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္ေရး၏ ဇာတ္ညႊန္းေရးဆရာႀကီး ဟံသာ၀တီဦးဘရင္က ျပန္ေျပာျပရာမွာ ေတာ့ “ ဦးဆန္နီဟာ အာဏာပိုင္ေတြကို အေၾကာက္အရြံ႕မရွိဘူး။ တစ္ခါတစ္ေလမ်ား သူ႔ရဲ႕အာခံရဲတဲ့ သေဘာထားေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္ တုန္လွဳပ္ခဲ့ရပါတယ္။ ” ဟု ျပန္ေျပာင္းေျပာခဲ့သည္။

ပဲေရာ့႐ုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္ေရးရဲ႕ ဇာတ္ကားနာမည္မ်ားကိုက လြတ္လပ္ေရး လွဳပ္ရွားမႈကာလမ်ား ကို အမွတ္ရေစ၊ ထင္ဟပ္ေစသည္။

“ သခင္မ်ိဳး ” ဇာတ္ကားသည္ ၁၉၃၈ က ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ “ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုး ” အသင္းႀကီးႏွင့္အဖြဲ႔၀င္ သခင္မ်ားကို ဂုဏ္ျပဳထားျခင္းျဖစ္သည္။ ဒီဇာတ္ကားႀကီးသည္လည္း အစိုးရဆန္႔က်င္ေရး စိတ္ဓါတ္ျဖစ္ေစ သည္ဟူေသာ အခ်က္ျဖင့္ ပိတ္ပင္ျခင္းခံခဲ့ရသည္။

တကယ္ေတာ့ ထိုအခ်ိန္က နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရကို စိတ္ေခၚခဲ့ေသာ၊ အာခံရဲေသာ ႐ုပ္ရွင္ လုပ္ငန္းမ်ားဟာ ပဲေရာ့႐ုပ္ ရွင္လုပ္ငန္းတစ္ခုတည္းမဟုတ္ေပ။ ျမန္မာ့အေဆြ ေအ၀မ္း ႐ုပ္ရွင္ထုတ္လုပ္ေရးကလည္း ႏိုင္ငံေရး ႏွင့္ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္ကို လွံဳ႕ေဆာ္ေပးေသာ ဇာတ္ကားမ်ားစြာကို ႐ိုက္ကူးခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ ၁၉၃၈ တြင္ ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ ၁၃၀၀ ျပည့္အေရးေတာ္ပံုႀကီးအေၾကာင္းကို မွတ္တမ္း႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ကူးႏိုင္ခဲ့သည္။ ႐ုပ္ရွင္ သမားမ်ားကိုယ္တိုင္ ေက်ာင္းသားသမဂၢဥကၠဌ သခင္ဗဟိန္းနဲ႔အတူလိုက္ၿပီး အလုပ္သမားမ်ား ရန္ကုန္သို႔ ခ်ီတတ္ခဲ့ပံုကို မွတ္တမ္းတင္႐ိုက္ကူးခဲ့သည္။

ၿဗိတိသွ်ဘားမား ႐ုပ္ရွင္လုပ္ငန္းက ဆရာခန္႔ ဆိုသူသည္ ဆႏၵျပပြဲတြင္ ပုလိပ္မ်ားက အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္နင္းေနပံု ကို မွတ္တမ္းတင္႐ိုက္ကူးခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ ပုလိပ္မ်ား၏ နံပါတ္တုတ္ နဲ႔ အ႐ိုက္ခံရမႈေၾကာင့္ က်ဆံုးခဲ့ေသာ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ကိုေအာင္ေက်ာ္ စ်ာပနကို လည္း မွတ္တမ္းတင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ယင္းစ်ာပနသို႔ လူ ၆ သိန္းေက်ာ္ လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ၿပီး ဂုဏ္ျပဳခဲ့ၾကသည္။



ပဲေရာ့႐ုပ္ရွင္လုပ္ငန္းကလည္း အေရးအခင္းႏွင့္ပတ္သတ္၍ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကား မ်ားစြာ ႐ိုက္ကူး ထုတ္လုပ္ခဲ့ၿပီး ေအာင္ျမင္မႈမ်ားရခဲ့သည္။ ထိုထဲတြင္ “ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ ” ဇာတ္ကား၊ “ ေရနံေျမ ” ဇာတ္ကား ႏွင့္ “ နံပါတ္တုတ္ ” ဇာတ္ကားလည္း ပါ၀င္သည္။ “ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္” ဇာတ္ကားတြင္ တကယ့္မွတ္တမ္း၀င္ ျပကြက္မ်ားျဖင့္ ေပါင္းစြက္ထားသည္။ “ ေရနံေျမ ” ဇာတ္ကား သည္ ၁၉၃၈ ခွႏွစ္တြင္ ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ ၁၃၀၀ ျပည့္ အေရးေတာ္ပံုၾကီး အေၾကာင္းတင္ျပထားတာျဖစ္ျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္း ေရနံေျမ အလုပ္သမားတို႔၏ ဆင္းနဲႏံုခ်ာေသာဘဝ ႏွင့္ အရွင္းရွင္တို႔၏ အႏိွမ္က်င့္ ဆက္ဆံမႈမ်ားကို စာနာနားလည္ေအာင္ ရိုက္ျပ ထားျခင္းျဖစ္သည္။

“နံပါတ္တုတ္” ဇတ္ကားသည္ အစိုးရကို အႏုပညာျဖင့္ ထိုးႏွက္ရာတြင္ အလြန္ထိေရာက္မႈ ရွိခဲ့သည္။ “နံပါတ္တုတ္” ဟူေသာ စာတန္းကို ေရးထိုးျပရာတြင္ ပုလိပ္တို႔ရိုက္ႏွက္၍ ဦးေခါင္းမွထြက္က်လာေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ေသြး ျဖင့္ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ ထိုျပကြက္ကို ျမင္လိုက္ရျပီး တျပိဳင္နက္ သေဘာေပါက္ ခံစား လိုက္ရေသာ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ပရိသတ္မ်ားသည္ ရုပ္ရွင္ရံု အတြင္းတြင္ အစိုးရ ဆန္႔က်င္ေရး ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ား ကို ေၾကြးေၾကာ္ၾကသည္။ ထိုေၾကာင့္ အစိုးရ အေနနဲ႔ ယင္းဇတ္ကား၏ နံမည္ကိုေျပာင္းရန္ အမိန္႔ေပး၍ “ဂုဏ္ရည္သြယ္” ဟုေျပာင္းေပးခဲ့ရသည္။

ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲ အတြက္ ရဲရဲဝင့္ဝင့္ ေပးဆပ္တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို ေလးစား ဂုဏ္ျပဳေသာ အားျဖင့္ “သခင္မ” ဇတ္ကား ႏွင့္ “ရဲေဘာ္မ” ဇတ္ကား မ်ားကို ရိုက္ကူးခဲ့သည္။ ယင္း ဇတ္ကားမ်ားသည္ မတရားဖိႏွပ္ေနေသာ အစိုးရ ကိုမေၾကာက္မရြံ႕ အာခံဆန္႔က်င္ရဲေသာ တို႔ဗမာ အစည္းအရံုးဝင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ႏွင့္ ေတာ္လွန္ေရးကို ေထာက္ခံအားေပးခဲ့ေသာ အမ်ိဳးသမီး သူရဲေကာင္း အေပါင္းကို အႏုပညာျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳ ထားျခင္းျဖစ္သည္။

၁၉၄၀ ခုႏွစ္တြင္ ရိုက္ကူးခဲ့ေသာ “ရဲေဘာ္မ” ဇတ္ကား သည္ ရာထူး၊ အခြင့္အေရး ႏွင့္ စည္းစိမ္ဥစၥာ အတြက္ နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရႏွင့္ ပူးေပါင္းျပီး ျပည္သူ႔အက်ိဳးမလုပ္ ကိုယ္က်ိဳးရွာ ျမန္မာအရာမ်ား ကိုေဝဖန္ရႈပ္ခ်ထားေသာ ဇတ္ကားျဖစ္သည္။ ဦးဆန္နီ သည္ အရာရွိၾကီးမ်ား ကိုယ္တိုင္ ယင္းရုပ္ရွင္ ဇတ္ကားကိုလာၾကည့္ရန္ အရာရွိမ်ားကို ဖိတ္ၾကားခဲ့သည္။ ထိုျပင္ ျပည္သူ႕အက်ိဳးအတြက္ အမွန္တကယ္ လုပ္ေဆာင္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း လည္း ဇတ္ကားတြင္ တိုက္တြန္း ေထာက္ျပထားသည္။

ဦးဆန္္နီသည္ လူငယ္မ်ား စိတ္ဓါတ္ႏိုးၾကားျပီး အလုပ္လုပ္ခ်င္စိတ္ေပၚလာေအာင္လည္း အားေပးလံႈေဆာ္ ခဲ့သည္။ ဦးဆန္နီတို႔ ေခတ္က ဘြဲ႔ရ ပညာတတ္ ျမန္မာလူငယ္ အမ်ားစုသည္ အလုပ္အကိုင္ မ်ားကို အလြန္ေရြးခ်ယ္ၾက၍ အလုပ္မဲ့မ်ားျဖစ္ေနသည္ကို သတိေပးေသာ အားျဖင့္ “ဝမ္းစမိုး” ရုပ္ရွင္ဇတ္ကားကို ရိုက္ကူးခဲ့သည္။ ယင္းဇတ္ကားတြင္ တိုင္းတပါးမွ လာေသာ တရုတ္ႏွင့္ အိႏၵိယသားမ်ား အလုပ္အကိုင္မေရြး လုပ္ကိုင္ၾကပံု ႏွင့္ ျမန္မာလူမ်ိဳး ဘြဲ႔ရလူငယ္မ်ားသည္ အစိုးရဝန္ထမ္း အလုပ္ ႏွင့္ ရာထူးရေရးကိုသာ စိတ္ဝင္စားေနေၾကာင္း တင္ျပထားသည္။




ထိုျပင္ လူငယ္မ်ား တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ိဳးအတြက္ ေပးဆပ္လုပ္ကိုင္လိုစိတ္မ်ားရွိေစရန္ ရည္ရြယ္၍ သူရဲေကာင္း ရုပ္ရွင္မ်ားကိုလည္း ရိုက္ကူးခဲ့သည္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ တြင္ရံုတင္ခဲ့ေသာ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္” ရုပ္ရွင္ဇတ္ကားသည္ အမ်ိဳးသား ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၏ စိတ္ဓါတ္ႏွင့္ ကိုယ္က်င့္တရား၊ တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ိဳးအတြက္ စြမ္းစြမ္းတမံ လုပ္ကိုင္ခဲ့မႈမ်ားကို လူငယ္မ်ား အားက်အတုယူ ႏိုင္ေစရန္ရိုက္ကူးခဲ့သည္။

လူအမ်ား ရဲရင့္ဖ်တ္လတ္ျပီး စြန္႔လႊတ္စြန္႔စားရဲေသာ စိတ္မ်ားျဖစ္ေစရန္၊ အမွန္တရားဘက္က ကာကြယ္ ရပ္တည္ေပးရန္ ႏွင့္ ဖိႏွပ္ခံျပည္သူေတြအတြက္ ကူညီေပးလိုစိတ္ ျဖစ္ေပၚေစရန္ ရည္ရြယ္၍ စတန္႔ (Stunt) ရုပ္ရွင္ဇတ္ကားမ်ားစြာ ကိုလည္းရိုက္ကူးခဲ့သည္။

ဝမ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းတာက ဦးဆန္နီ တို႔ေခတ္က လူထုအတြက္ ပီပီျပင္ျပင္ တိုက္ပြဲဝင္ ႏိုင္ခဲ့ေသာ အႏုပညာလက္နက္သည္ ယခုလို စစ္အာဏာရွင္ လက္ထက္တြင္ စစ္ဝါဒမိႈင္း အတြက္ အသံုးခ်ခံေနရသည္မွာ အလြန္ႏွေမ်ာဖြယ္ ဝမ္းနည္းဖြယ္ပင္ျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွ အကယ္ဒမီဆုမ်ားရွင္ ဒါရိုက္တာၾကီး တစ္ဦးကမႈ ယေန႔ထက္စာရင္ အဂၤလိပ္လက္ထက္ကမွ ပိုျပီး လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္တင္ျပခြင့္ရွိေသးတယ္။ ဒီေခတ္မွာဆို ေခါင္းစဥ္ေတာင္ စဥ္းစားခြင့္ မရွိဘူး။ ယေန႔ေခတ္မွာလည္း ဦးဆန္နီ လို ေပးဆပ္ရဲတဲ့ ကိုဇာဂနာ၊ ကိုေက်ာ္သူစတဲ့ ျပည္သူ႔ အက်ိဳးအတြက္ ေဖာ္ထုတ္ ေပးဆပ္ေနေသာ အႏုပညာရွင္ေကာင္း ေတြရွိေနေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။

နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရ လက္ထက္တြင္ မိမိတက္ကၽြမ္းေသာ အႏုပညာ ဖန္တီးမႈျဖင့္ ရႏိုင္သေလာက္ တိုင္းျပည္ ႏွင့္ လူမ်ိဳးအတြက္ သာမက အမွန္တရား အတြက္ပါ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ေသာ ပဲေရာ့ ဦးဆန္နီ ကဲ့သို႔ အႏုပညာရွင္ၾကီးမ်ား ကို ေလးစားဦးညႊတ္လိုက္ရပါသည္။ အႏုပညာရွင္ ေကာင္း ဆိုတာ သမိုင္းကိုလည္း မွတ္တမ္းတင္ႏိုင္တယ္။ အမ်ားသိေအာင္လည္း ျဖန္႔ႏိုင္တယ္။ သမိုင္းကိုလည္း ဖန္တီးတင္ႏိုင္ပါတယ္။ သမိုင္းအမွန္ ႏွင့္ အခ်က္အလက္ အမွန္ေတြကို ေဖ်ာက္ျပီး၊ လိမ္ျပီး မိမိလက္တေလာ အက်ိဳးစီးပြား အတြက္ လုပ္ကိုင္ဖန္တီးေနေသာ အႏုပညာရွင္မ်ားကို ေငြအတုလုပ္သူမ်ားလို ျပည္သူေတြက အျပစ္ေပးသင့္ပါတယ္။

အာကာမိုး ေရးေသာ Burma’s Father of Political Cinema ကို ဘေလာ့ခ္ဂါ အလင္းဆက္မွ ခံစား ပံုေဖာ္သည္။

(၁၆. ၾသဂုတ္လ.၂၀၁၀)


No comments:

Post a Comment