အေမစု စာ၊ အေမစု ကဗ်ာ (အပိုင္း ၃ )

ဂ်ာ၀ါဟာလားလ္ေနရူး ဆုခ်ီးျမွင့္ပြဲသို႔ ေပးပို႔သည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ဆုလက္ခံ မိန္႔ခြန္း

နယူးေဒလီ၊ အိႏၵိယႏိုင္ငံ၊ ၁၉၉၃


သမၼတႀကီး၊ ဒုသမၼတႀကီး၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္၊ ေန႐ူးဆု ေကာ္မတီဝင္မ်ား၊ သံတမန္မ်ား၊ ဂုဏ္သေရရွိ ဧည့္သည္ေတာ္ မ်ားႏွင့္ မိတ္ေဆြမ်ားရွင့္ ဒီဆုေပးပြဲ အခါသမယဟာ ခံစားခ်က္အမ်ဳိးမ်ဳိးကို ေပၚေပါက္ေစပါတယ္။ က်မကို အိႏၵိယႏိုင္ငံက လူေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ သံေယာဇဥ္တြယ္မိေစတဲ့၊ အားေကာင္းတဲ့ ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈေႏွာင္ႀကိဳးေေတြ ဘံုႏိုင္ငံေရးစိတ္ကူးစံေတြရွိပါတယ္။ က်မဘဝမွာ အိႏၵိယႏိုင္ငံအေၾကာင္း၊ “ပန္ဒစ္ႀကီး” လို႔က်မတို႔မိသားစု ကအၿမဲေခၚတဲ့ ပန္ဒစ္ေန႐ူးအေၾကာင္းရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္မျဖစ္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ကာလဆိုတာ မရွိခဲ့ပါဘူး။ သူ႔ကိုအမွတ္တရနဲ႔ထူေထာင္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံတကာနားလည္မႈဆုတံဆိပ္ ခ်ီးျမႇင့္ခံရတာဟာ က်မအတြက္ ဂုဏ္ယူဝမ္းသာစရာ ျဖစ္ပါတယ္။

တဖက္ကၾကည့္ရင္ ဒီဆုကို က်မ လူတဦးခ်င္းအေနနဲ႔ရတာမဟုတ္ဘဲ ျမန္မာႏိုင္ငံဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္တေယာက္အျဖစ္ ရတာကိုေကာင္းေကာင္းသေဘာ ေပါက္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ က်မမွာ လူသားပီသ တဲ့ ေမတၱာက႐ုဏာစိတ္နဲ႔ ေက်းဇူးတင္ဝမ္းေျမာက္စိတ္ ျပည့္လွ်မ္းသြားမိပါတယ္။ ကမၻာတလႊားမွာ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာ တိုးတက္ျမင့္မားေရးအတြက္ ထူးထူးခၽြန္ခၽြန္အက်ဳိးေဆာင္ခဲ့သူေတြကို ခ်ီးျမႇင့္တဲ့ ဘြဲ႔ထူးဂုဏ္ထူးေတြလက္ခံဖို႔ က်မ အေရြးခ်ယ္ခံရတိုင္း အဲသလိုစိတ္မ်ဳိး ျဖစ္ေပၚတတ္ပါတယ္။ က်မရဲ႕တိုင္းျပည္မွာေတာ့ ႏိုင္ငံတကာအသိအမွတ္ျပဳ ေစာင့္ေရွာက္မခံရဘဲ က်မတို႔ျပည္သူလူထုကို လံုျခံဳၿပီးသိကၡာရွိတဲ့ ဘဝရပ္တည္မႈ အာမခံခ်က္ေပးမယ့္ အေျခခံမူေတြ ရပိုင္ခြင့္ေတြရဖို႔အတြက္ မိမိတို႔ရဲ႕ဘဝနဲ႔ မိမိတို႔ရဲ႕လြတ္လပ္မႈသာမက မိမိတို႔အသက္ေတြေတာင္ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စားေနသူ အမ်ဳိးသား အမ်ဳိးသမီးေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္။ ဒီသတၱိေျပာင္တဲ့ အမ်ဳိးသား အမ်ဳိးသမီးေတြရဲ႕တိုက္ပြဲကို မီးေမာင္းထိုးျပဖို႔ အခြင့္အလမ္းရတဲ့အတြက္ က်မေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ လူသားႏြယ္တရပ္လံုးအတြင္းမွာ သူတို႔တေတြ ကိုယ္စား ႏိုင္ငံတကာနားလည္မႈဆိုင္ရာေန႐ူးအမွတ္တရဆု လက္ခံခြင့္ရတဲ့အတြက္လည္း က်မေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

က်မဟာ လြတ္လပ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီျမန္မာႏိုင္ငံ ေပၚထြန္းေရးအတြက္ အင္မတန္႔ကို စြန္႔လႊတ္စေတးခဲ့သူေတြကို ဦးၫြတ္ဂုဏ္ျပဳခ်င္တဲ့ဆႏၵ ျပင္းျပေနသလို
အိႏၵိယႏိုင္ငံနဲ႔ က်မရဲ႕ေႏွာင္ႀကိဳးေတြကို တဖန္ျပန္ထူေထာင္ အေခ်ာကိုင္ဖို႔ လည္း ဆႏၵျပင္းျပေနတဲ့အတြက္ ဒီကေန႔ လူကိုယ္တိုင္လာေရာက္ၿပီး ဆုလက္ခံခ်င္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေျခအေန မေပးလို႔ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့အတြက္ က်မရဲ႕ကိုယ္စားအျဖစ္ အင္မတန္ခ်စ္ခင္တဲ့ မိသားစုမိတ္ေဆြလည္းျဖစ္၊ “ဂုဏ္ထူး ေဆာင္” ေဒၚေလးလည္းျဖစ္သူကိုထိုက္ထိုက္တန္တန္ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါတယ္။ သူမဟာ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႉး႐ံုးရဲ႕ ပထမဆံုးျမန္မာလူမ်ဳိး ႐ံုးအဖြဲ႔ဝင္ျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာနားလည္ေရးအတြက္ထက္ထက္သန္သန္ ေဆာ္ၾသခဲ့ လက္ေတြ႔ က်င့္သံုးခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ သူမဟာ က်မကိုယ္စား ဆုခ်ီးျမႇင့္ပြဲနဲ႔ထိုက္သင့္တဲ့ ဂုဏ္ၾကက္သေရအျပည့္နဲ႔ ဆုလက္ခံမယ္ ဆိုတာ က်မယံုၾကည္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံတကာနားလည္မႈရွိေရးအတြက္ ပန္ဒစ္ေန႐ူးရဲ႕ အက်ဳိးျပဳခ်က္ေတြက သူ႔ဘဝတသက္တာအတြင္း ကမၻာ့ ဇာတ္ခံုေပၚမွာ သူပါဝင္ကျပခဲ့တဲ့အခန္းထက္ေက်ာ္လြန္ၿပီး ေထြျပားတဲ့ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ေတြၾကား၊ အမ်ဳိးမ်ဳိးအဖံုဖံု ေသာ သေဘာတရားဝါဒေရးရာေတြၾကား ကြာဟခ်က္ကို က်ဥ္းေျမာင္းေလ်ာ့က်ေစခဲ့ပါတယ္။
႐ုပ္ဝတၳဳစြမ္းပကား ပိုလို႔ ပိုလို႔တြင္က်ယ္လာတဲ့ကမၻာႀကီးမွာ တေလာကလံုးဆိုင္ရာ လူသားတန္ဖိုးစံေတြ ထူေထာင္ႏိုင္ဖို႔ တိုက္ပြဲဝင္႐ုန္းကန္ေန ၾကတဲ့ ျပည္သူလူအမ်ားကို ေန႐ူးဝိညာဥ္က အားေပးအက်ဳိးျပဳေနပါတယ္။

က်မအခ်ဳပ္အေႏွာင္ခံေနရတဲ့ ႏွစ္ကာလေတြအတြင္းမွာ မဟတၱမဂန္ဒီနဲ႔ ပန္ဒစ္ေန႐ူးတို႔ရဲ႕ စကားေတြ စာေတြ ဟာ အစဥ္တစိုက္ စိတ္ဓာတ္ျမႇင့္တင္အားေပးေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္လွတဲ့ အိႏၵိယ အမ်ဳိးသားႏွစ္ေယာက္ ကို က်မအေလးစားအၾကည္ညိဳဆံုး ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပေတြ၊ ဆရာသမားေတြ၊
မိတ္ေဆြေတြ စာရင္းထဲ ထည့္ထားပါ တယ္။ က်မ ျပင္ပကမၻာနဲ႔ အဆက္ျဖတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ေျခာက္ႏွစ္တာကာလတေလွ်ာက္လံုး က်မအိမ္ေရွ႕ခန္းမမွာ ပန္ဒစ္ႀကီးကိုယ္တိုင္ေရး အထုပၸတၱိထဲက ထာဝရရွင္သန္ေနမယ့္စကားေတြကို ေကာက္ႏႈတ္ၿပီး ပိတ္ကားခ်ပ္ေပၚ ေရးကူး ခ်ိတ္ဆြဲထားပါတယ္။ ဒီစကားေတြဟာ က်မအေပၚနက္နက္႐ႈိင္း႐ႈိင္း စြဲထင္ေနတဲ့အတြက္ အဲဒီထဲကတပိုဒ္ကို ကိုးကားပါရေစ။

တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး ႏွင့္ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားေရးတို႔သည္ အိႏၵိယႏိုင္ငံကို ၿဗိတိသွ်အုပ္စိုးမႈ၏ဂုဏ္ယူဖြယ္ေအာင္ျမင ္ခ်က္မ်ားထဲ ပါဝင္ သည္ဟု က်ေနာ္တို႔ကို သင္ၾကားခဲ့သည္။ က်ေနာ္၏ကိုယ္ပိုင္အသိစိတ္အရ ယင္းတရားဥပေဒစိုးမိုးေရးႏွင့္ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားေရးကို လံုးဝလိုလားေထာက္ခံပါသည္။ က်ေနာ္သည္ စည္းကမ္းရွိရွိေနထိုင္ျခင္းကိုႏွစ္သက္ၿပီး မင္းမဲ့ဝါဒ၊ စည္းကမ္းမဲ့ ဗ႐ုတ္သုကၡျဖစ္မႈႏွင့္ စြမ္းေဆာင္ရည္မဲ့မႈကို မႏွစ္ၿခိဳက္ပါ။ သို႔ရာတြင္ ခါးသီးေသာအေတြ႔အၾကံဳေၾကာင့္ ျပည္သူလူထုအေပၚ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရမ်ားက ခ်မွတ္သည့္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးႏွင့္ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားေရး၏ တန္ဖိုးကို က်ေနာ္သံသယျဖစ္မိပါသည္။ တခါတရံတြင္ ယင္းတန္ဖိုး အတြက္ ေပးေဆာင္ရသည့္ စရိတ္မွာ လြန္က်ဴးလွၿပီး တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး ဟူသည္မွာႀကီးစိုးလႊမ္းမိုးေနသည့္ ဂုိဏ္းတရပ္၏ ဆႏၵ သေဘာထားသာျဖစ္ၿပီးၿငိမ္ဝပ္ပိျပားေရး ဟူသည္မွာလည္း အေသြးအသားထဲအထိ စိမ့္ဝင္ေနသည့္ ေၾကာက္ရြံ႕မႈ၏လြန္႔တုန္႔ခ်က္ reflex သာျဖစ္သည္။ တခါတရံတြင္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး ႏွင့္ ၿငိမ္ဝပ္ ပိျပားေရး ဟုေခၚဆိုၾကသည့္အရာမွာ လက္ေတြ႔တြင္ တရား ဥပေဒႏွင့္ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားျခင္း ကင္းမဲ့မႈဟု ပို၍သင့္ေတာ္စြာေခၚေဝၚႏိုင္ေပသည္။ အျပန္႔အႏွ႔ံျဖစ္ေနသည့္ ေၾကာက္ရြ႕ံမႈအေပၚ အေျခခံ ထားေသာ မည္သည့္ေအာင္ျမင္မႈမဆို ႏွစ္လိုဖြယ္ရာျဖစ္ႏိုင္ရန္ခဲယဥ္းလွၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ၏ အၾကပ္ကိုင္ၿခိမ္းေျခာက္မႈ ယႏၱရားေပၚအေျခခံထားကာ ယင္းယႏၱရားႏွင့္ ခြဲျခားမတည္ရွိႏိုင္ေသာ ‘ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားေရး’ ဆိုသည္မွာလည္း အရပ္ဖက္အုပ္စုိးမႈထက္ စစ္ဖက္သိမ္းပိုက္စိုးမိုးမႈႏွင့္ ပိုတူေနပါသည္။

ကဗ်ာဆရာႀကီး ကဠဏ၏ သက္တမ္းေထာင္ခ်ီရွိၿပီျဖစ္သည့္ ရာဇတရံဂဏိ အမည္ရွိ ကက္ရွ္မီးယားရာဇဝင္ ဇာတ္ေတာ္ႀကီးထဲတြင္ မင္းႏွင့္ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရတို႔ကေစာင့္ထိန္းရန္တာဝန္ရွိေသာ ဓမၼ (မွန္ေသာတရား) ႏွင့္ အဘယ (အေၾကာက္အရြံ႕မဲ့မႈ) တို႔ကို တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးႏွင့္ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားေရး အဓိပၸာယ္ျဖင့္ ထပ္တလဲလဲသံုးႏႈန္းထားသည္ကို ေတြ႔ရွိရသည္။ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး ဆိုသည္မွာ တရားဥပေဒ မည္ကာမတၱထက္သာလြန္သလို ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားေရး ဆိုသည္မွာ လည္း ျပည္သူျပည္သားမ်ားအေနျဖင့္ အေၾကာက္အရြံ႕မဲ့ျခင္းကို ဆိုလိုခဲ့သည္။ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔ေနေသာ ျပည္သူလူထုအေပၚ ‘ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ’ သက္ေရာက္ေစျခင္းထက္အေၾကာက္အရြံ႕မဲ့မႈကို ပ်ဳိးေထာင္စိမ့္ဝင္ေစသည့္စိတ္ကူ းက အမ်ားႀကီးပို၍ ႏွစ္လိုဖြယ္ပါ တကား။

အဲဒီအပိုဒ္မွာ ပန္ဒစ္ေန႐ူး ေဖာ္ျပထားတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြဟာ က်မရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ လံုးဝတထပ္တည္း ျဖစ္ပါ တယ္။ သူနဲ႔က်မ တူညီတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္လို႔ မၾကာခဏဆိုသလို က်မခံစားမိၿပီး အေမနဲ႔အတူ အိႏၵိယမွာ က်မေနတဲ့ကာလေတြတံုးက ပန္ဒစ္ႀကီးနဲ႔ ပိုရင္းႏွီးေအာင္လုပ္ႏိုင္တဲ့အခြင့္အလမ္း မယူမိခဲ့တာကို ေနာင္တရမိပါ တယ္။ အဲဒီတံုးကေတာ့ သူ႔ကို က်မမိဖေတြရဲ႕ မိတ္ေဆြတေယာက္အျဖစ္ေလာက္ဘဲ သေဘာထားမိခဲ့ၿပီး တေန႔က်ရင္ က်မကိုယ္တိုင္ရဲ႕မိတ္ေဆြအျဖစ္ သေဘာထားမိမွာကို တခါမွ မစဥ္းစားမိခဲ့ပါဘူး။

ပန္ဒစ္ေန႐ူးဟာ လူမ်ဳိးေရးနဲ႔ အသားအေရာင္တံတိုင္းေတြ မ်ဳိးဆက္တံတိုင္းေတြကို သူ႔ရဲ႕ ေႏြးေထြးတဲ့ လူသား ဆန္မႈ ေမတၱာက႐ုဏာဓာတ္နဲ႔ မၾကာခဏျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ပါတယ္။ က်မအေဖဟာ ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးအတြက္ လန္ဒန္ကိုသြားေဆြးေႏြးတဲ့အခါ ေဒလီမွာခဏနားၿပီး ပန္ဒစ္ေန႐ူးနဲ႔ တျခားအိႏၵိယေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးခဲ့ပါ တယ္။

ပန္ဒစ္ႀကီးဟာ သူ႔ထက္ (၂၆)ႏွစ္ငယ္တဲ့ က်မအေဖအေပၚ ဖခင္စိတ္ ခ်က္ခ်င္းျပခဲ့ပါတယ္။ အေဖ့ရဲ႕ ႏြမ္း ဖတ္ဖတ္ ပါးလွပ္လွပ္ ခ်ည္ယူနီေဖာင္းကို ၾကင္နာတဲ့မ်က္လံုးနဲ႔ ေဝဖန္ပိုင္းျခားၿပီး အဲဒီအဝတ္အစားနဲ႔ အလုပ္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ ပန္ဒစ္ႀကီးက အပ္ခ်ဳပ္ဆရာေတြကို ပံုစံက်က် ထူထူထဲထဲ သိုးေမႊးယူနီေဖာင္း
ေလး- ငါးထည္ အျမန္ခ်ဳပ္ေပးဖို႔ စီစဥ္ခဲ့ပါတယ္။ အဂၤလန္ႏိုင္ငံဟာ အဲဒီတံုးက တသက္မွာမၾကံဳဖူးေအာင္ေအးတဲ့ ေဆာင္း ရာသီကိုေတြ႔ေနရတာ ၾကားရတဲ့အတြက္ပန္ဒစ္ႀကီးက အေပၚဝတ္႐ံုအေႏြးထည္ႀကီး (ဂရိတ္ကုတ္) တထည္ကိုလည္း တေနရာကဆြဲေပးခဲ့ပါတယ္။ က်မအေဖရဲ႕ လူသိမ်ားတဲ့ဓာတ္ပံုတပံုမွာ သူ႔အတကြ
အေတာ္ေလးႀကီးေနတဲ့ အဲဒီ ဂရိတ္ကုတ္ႀကီးထဲ ျမဳပ္ဝင္ေနတာကို ျပထားပါတယ္။

၁၉၆၀ မွာ က်မအေမ အိႏၵိယႏိုင္ငံဆိုင္ရာသံအမတ္ ခန္႔အပ္ခံရတဲ့အခါ ပန္ဒစ္ေန႐ူးက ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေႏြးေႏြး ေထြးေထြး ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ပါတယ္။

အမ်ားျပည္သူပြဲလမ္းသဘင္ေတြမွာဆိုရင္လည္း အေမ့ကိုတမင္ေရြးၿပီး ေနေကာင္း က်န္းမာလား ေမးေလ့ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို လူသားဆန္တဲ့ေႏြးေထြးမႈအမူအရာမ်ဳိးေတြနဲ႔ ပန္ဒစ္ေန႐ူးဟာ လူမ်ဳိးမေရြး ဘာသာမေရြး ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလံုးကို ရယူႏိုင္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သူ႔ရဲ႕ဒီမုိကေရစီ ယံုၾကည္ခ်က ္ႏိုင္ငံတကာ့ဝါဒယံုၾကည္ခ်က္ေတြကိုုု လက္မခံသူေတြကေတာင္ သူ႔ဉာဏ္ပညာန႔ဲ ႐ိုးေျဖာင့္မႈေၾကာင့္ ေလးစား သြားၾကပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေရးစနစ္ဟာ က်မတို႔ရဲ႕ ေျခာက္ပစ္မကင္းကမၻာႀကီးကို ဖိစီးႏွိပ္စက္ေနတဲ့ ျပႆနာတပံုတေခါင္း အတြက္ အေကာင္းဆံုးေျဖရွင္းခ်က္ေတြေပးစြမ္းႏိုင္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ၾကတဲ့ က်မတို႔အဖို႔ ပန္ဒစ္ေန႐ူးနဲ႔ အိႏၵိယႏိုင္ငံ တို႔ရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈေတြက အင္မတန္႔ကို အားျဖစ္ေစပါတယ္။
ဒီအိႏၵိယတိုက္ငယ္ဟာ လူမ်ဳိးေတြ၊ ဘာသာစကားေတြနဲ႔ အယူဝါဒေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနတဲ့တိုက္ငယ္ျဖစ္တယ္၊ ဒီႏိုင္ငံဟာ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားစရာေကာင္းလွတဲ့ လူမ်ဳိးေရး- ဘာသာေရးအဓိက႐ုဏ္း၊ အစြန္းေရာက္ဝါဒနဲ႔ အၾကမ္းဖက္မႈေတြေၾကာင့္ အေနအထားေတြ ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္သြားၿပီး လပိုင္း အတြင္းမွာ ကံၾကမၼာနဲ႔ခ်ိန္းဆိုခ်က္အတိုင္း ရင္ေကာ့ေခါင္းေမာ့ၿပီး ေရွ႕တက္လွမ္းသြားခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္တယ္၊ လူသားရဲ႕ ဝမ္းတြင္းပါဂုဏ္သိကၡာကို ေလးစားၿပီး လြတ္လပ္ဖို႔နဲ႔ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ ထိုက္တန္တဲ့သတၱဝါအျဖစ္ တန္ဖိုးထားတဲ့စနစ္က မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္တဲ့ျပႆနာမရွိဘူး ဆိုတာကို ဒီ ကမၻာ့အႀကီးဆံုးဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံႀကီးက အေကာင္းဆံုးသက္ေသျပေနပါတယ္။ က်မတို႔ႏိုင္ငံလည္း မေဝးေတာ့တဲ့တေန႔မွာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ဆႏၵသေဘာထား က ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပၿပီး ဓမၼ နဲ႔ အဘယ တို႔စိုးမိုးတဲ့ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ျမန္မာျပည္သူအမ်ားတကာ့ အမ်ားစုႀကီးက ႏွစ္ႏွစ္ကာကာေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္။

အိႏၵိယႏိုင္ငံနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံတို႔ဟာ နယ္ေျမခ်င္းစပ္ေန႐ံုမကပါဘူး။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈရဲ႕ ေက်ာ႐ိုးျဖစ္တဲ့ ဗုဒၶ ဘာသာဟာ အိႏၵိယေျမေပၚက ထြက္ေပၚလာတာျဖစ္ပါတယ္။ က်မတို႔ေခတ္ကာလရဲ႕ ဧရာမနည္းပညာတုိးတက္မႈ ေတြေၾကာင့္ ကမၻာႀကီးဟာ ပိုၿပီးေသးငယ္လာေပမဲ့ ပို႐ႈပ္ေထြးၿပီး အင္မတန္အႏၱရာယ္ႀကီးႏိုင္စရာ ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒီလိုကမၻာႀကီးမွာ ဗုဒၶဝါဒကသင္ၾကားေပးတဲ့ ေမတၱာ၊ က႐ုဏာ၊ သည္းခံခြင့္လႊတ္မႈ နဲ႔ မိမိကိုယ္မိမိထိန္းခ်ဳပ္မႈတို႔ဟာ တန္ဖိုးရွိလွတဲ့ အရည္အေသြးေတြျဖစ္ပါတယ္။လူမ်ဳိးအားလံုး လူအားလံုးကို ဘံုလူသားႏြယ္ျဖစ္မႈက စည္းေႏွာင္ထား တာကို အသိအမွတ္ျပဳဖို႔၊ တေယာက္ကိုတေယာက္ ပိုနားလည္ေစတဲ့ အရည္အေသြးေတြကိုေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးဖို႔ တခါမွမၾကံဳဖူးေအာင္ကို လိုအပ္ေနပါၿပီ။ သူတို႔ရဲ႕အေျမာ္အျမင္က်ယ္ေျပာမႈနဲ႔ တစိမ္းတရံစာႏွလံုးသားေတြကို သိမ္းက်ဳံးယူႏိုင္ခဲ့တဲ့ မဟတၱမဂႏၵီ နဲ႔ ပန္ဒစ္ေန႐ူးတို႔လို ႀကီးက်ယ္ျမင့္မားမႈ တခါမွမၾကံဳဖူးေအာင္ကို လိုအပ္ေနပါၿပီ။

ဒီကေန႔ အိႏၵိယႏိုင္ငံဟာ သူ႔ရဲ႕ႀကီးျမတ္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြရဲ႕ အစဥ္အလာအတိုင္း ဆက္လက္ေလွ်ာက္ လွမ္းေနပါတယ္။ က်မရဲ႕ႏွလံုးသားနဲ႔ အင္မတန္႔ကိုရင္းႏွီးလွတဲ့ ဒီႏိုင္ငံကေန ႏိုင္ငံတကာ့နားလည္မႈဆိုင္ရာဆု လက္ခံ ယူဖို႔ ေရြးခ်ယ္ ခံရတာဟာ တကယ့္ကို ဂုဏ္ယူ စရာ ျဖစ္ပါတယ္။

သမတႀကီးနဲ႔ ေန႐ူးဆု ေကာ္မတီ ဝင္မ်ားရွင့္၊ က်မရဲ႕တိုင္းျပည္၊ က်မရဲ႕ျပည္သူေတြနဲ႔ က်မကိုယ္တိုင္ကို ဂုဏ္ျပဳ တဲ့အတြက္ ေက်းဇူး တင္ပါတယ္။


(ေဒၚသန္းေအးက သမၼတႀကီး ေဒါက္တာရွန္ကာဒါယားရွားမ ထံမွ ေဒၚစုကိုယ္စား ဆုလက္ခံယူခဲ့သည္။)

၂ . ၄ . ၂၀၁၀
ရင္းျမစ္။ HANTHAWADDY Newsletter

ဒီမုိကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေမြးေန႔မဂၤလာ အတြက္ ဘေလာ့ခ္ဂါ ဒီမိုေဝယံ၊ ဘေလာ့ခ္ဂါ အလင္းဆက္ ႏွင့္ ဘေလာ့ခ္ဂါ ခမိခဆဲ တို႔မွစီစဥ္ပါသည္။

http://www.demowaiyan.co.cc
http://alinsek.blogspot.com
http://kamikaze-2010.blogspot.com